برای مطالعه متن کامل این مقاله به قلم دکتر رضا داوری اردکانی به ادامه مطلب مراجعه کنید.
برای مطالعه متن کامل این مقاله به قلم دکتر رضا داوری اردکانی به ادامه مطلب مراجعه کنید.
برای دانلود درس گفتار رویکرد انتقادی در علوم اجتماعی از دکتر هادی بیگی از لینکهای زیر استفاده نمایید:
برای دانلود درس گفتار رویکرد تفسیری در علوم اجتماعی از دکتر حسن عبدی از لینکهای زیر استفاده نمایید:
برای دانلود درس گفتار رویکرد تبینی در علوم اجتماعی از حجت الاسلام و المسلمین قاسم ایراهیمیپور از لینکهای زیر استفاده نمایید:
نقطه نزاع و دعوت بنیادین در علوم انسانی به روایت فیلسوف الهی معاصر
آیت الله جوادی آملی
این مصاحبه در دو فصل تهیه گردیده است:
در فصل اول محور بحث، آن علومی است که موضوعش فعل خداست، نه آن علومی که موضوعش فعل انسان است. چون علومی که الان مطرح است دو قسم است. موضوع بعضی از علوم، «فعل نظام» است: مثل فیزیک، شیمی، ریاضی، فلسفه، کلام و عرفان که مربوط به جهان هستی است. موضوع بعضی از علوم، «فعل انسان» است: مثل هنر، خوانندگی، نوازندگی، صنایعدستی و... دانشهایی که موضوعش فعل انسان است، میتواند دینی یا غیردینی باشد.
فصل دوم بخشهای علوم انسانی است. در علوم انسانی، اساس کار انسان است و انسان را باید شناخت. آن کسی که انسان را آفرید باید حرف اول بزند که انسان چیست؟ آنچه که در علوم، قوانین و فقه و اخلاق ما هست، باید سه مرحلهای باشد. در این موضوع بین ما و سایر کشورها فرقی نیست، منتها آنها دو مرحلهای هستند ما سه مرحلهای هستیم.
برای مطالعه متن کامل این مصاحبه به ادامه مطلب مراجعه کنید.
تحلیل و ارزیابی فرهنگستان علوم اسلامی، برای مناسبات تاریخی، تمدنی و اجتماعی، در چارچوب جنگ تمدنها است. این رویکرد؛ عواطف، اندیشهها و رفتار فرهنگستان را هدایت و همسو ساخته است، و برای آنها همچون پارادایمی ایفای نقش میکند. این مرکز در حوزهی فلسفه و علم نیز از همین رویکرد تأثیر پذیرفته است و نظامهای فلسفی و علمی را ابزارهایی برای تحقق اراده و گرایشِ معطوف به حق یا باطل میداند، و از این حیث به تلقی فلاسفه قارهای از علم نزدیک میشود.
در این مقاله، پس از بررسی تطبیقی نظریهی سید محمد مهدی میرباقری و «ساموئل هانتینگتون»، نشان داده میشود که اتخاذ این رویکرد، زمینهی مناسبی برای سیاستگذاری علمی و فناوری فراهم میآورد؛ درعین حال این موضع از واقعگرایی معرفتشناختی فاصله میگیرد و به نسبی گرایی و عدم انسجام درونی میانجامد، که اشکال بزرگی برای یک نظریه است. تلاش برای ارائهی راهکار مناسبی که در قالب آن، بتوان ضمن بهرهگیری از محاسن نظریهی کنونی فرهنگستان، از معایب آن به دور ماند، اقدامی است که اعضای این مرکز باید مد نظر داشته باشند.