«مقدرات الهی برای مؤمن»
قال النبی(ص):
عَجَباً لِلْمُؤْمِنِ لَا یَقْضِی اللَّهُ عَلَیْهِ قَضَاءً إِلَّا کَانَ خَیْراً لَهُ سَرَّهُ أَوْ سَاءَهُ، إِنِ ابْتَلَاهُ کَانَ کَفَّارَةً لِذَنْبِهِ، وَ إِنْ أَعْطَاهُ وَ أَکْرَمَهُ کَانَ قَدْ حَبَاهُ
رسول خدا (ص) فرمود:
شگفتا بر مؤمن! خداوند هیچ قضایی بر او جاری نمیسازد؛ مگر اینکه خیر او در آن است؛ خوشایندش باشد یا نباشد. اگر گرفتارش کند کفارهی گناهش باشد و اگر عطایش بخشد و گرامیاش دارد، عنایت به اوست.
شرح حدیث
خداوند هرچه برای مؤمن مقدر فرماید، خیر اوست؛ خواه حوادثی مثل بیماری که او را ناراحت میکند و خواه اموری که او را خوشحال میکند. حوادث محزون کننده، کفاره گناهان و پیشآمدهای خوشحال کننده عطایای الهیاند. این مضمون در اشعار حافظ هم آمده:
در طریقت هرچه پیش سالک آید خیر اوست
در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست
هر چند حافظ این حقیقت را ویژهی سالک دانسته، ولی رسول خدا آن را دربارهی همهی مؤمنان بیان فرموده است.
منبع: کتاب جرعهای از زلال معرفت صفحهی 15 و 16
تکمله:
سعدی هم این احوال را مخصوص عارف دانسته است:
غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد!
زندگی در غرب، بر اصل خوشایند و بدآیند انسان و کسب منافع و سود و خوشیِ مادی حداکثری و دفع بلا و ناخوشی مادی آنی است.
در زندگی مؤمنانه، خوشایند و بدآیند اصل نیست بلکه خیر و صلاح و رستگاری اصل است. زندگی مؤمن همین که در صراط مستقیم قرار گرفت کار تمام است و حوادث و ابتلائات باعث افسردگی و دلزدگی او نمیشود و در زندگی، مؤمن دنبال خوشایند و بدآیند خود نیست دغدغهاش این است که در صراط مستقیم باشد و بماند.
(این قسمت توسط وب سایت مرکز گفتمان انقلاب اسلامی افزوده شده است و جزئی از فرمایش مقام معظم رهبری نمیباشد.)