انیمیشنها و تصویرسازیهای «استیو کاتس» انیماتور انگلیسی، خشونت جهان جدید را بیمهابا و خشن نمایش میدهند. شاید همین تصویر دهشتناک و بیگانه از جهان امروز، از مصرف و تکرار و بیگانگی ما با خود و با جهان، باعث میشوند تماشای انیمیشنهای او در حد یک تذکر باقی بمانند. تذکری که به وضع بنیادی ما کاری ندارد و ما را در خلأ رها میکند. نمیتوان گفت انیمیشنهای استیو کاتس کاملا بیربط به جهان امروزند و آن را به دروغ معرفی میکنند اما دستکم او در انیمیشنهایش، که تحتِ تاثیر نقدهای پستمدرن به تکنولوژی است، تصویر یکجانبهای از جهان غرق در تکنولوژی ارائه میکند. آیا واقعا ما هیچ «داستانی» با تکنولوژی نداشتهایم؟ استیو کاتس نقد خود به تکنولوژی را بدون در نظر گرفتن زندگی انسانی که در این میان در جریان است، ابراز میکند. در انیمیشن «شهروند بستهبندی شده» شکلی از غلبه ماشین بر انسان را شاهد هستیم که نظمی «انسانزداییشده» را بر همه چیز حاکم کرده است. اما آیا واقعا انسان در کار نیست؟
ما در حصار تکنولوژیهای جدید هستیم. اما کیست که نداند هریک از ما، کم یا زیاد، همین حصار را به خلوتهایی تبدیل کردهایم که در آن، عشق میورزیم، دوست داشته میشویم و شرارت میکنیم. واقعیتی شاید دهشتناکتر از تصاویر انیمیشن کاتس آن است که ما جهان جدید را دریافتهایم و با آن کنار آمدهایم. حتی از تماشای خرابکاریهایمان در این جهان، لذت میبریم!